likeafreebird's soup

About

“ Pędź, me marzenie, nigdy niepoprawne, nieuleczalne, zepsute, wybredne ”

Accounts

Newer posts are loading.

You are at the newest post.
Click here to check if anything new just came in.

October 22 2017

11:04

→ artceae.tumblr.com

Reposted from

EmilieBronte via

pannakies

#
React

October 21 2017

21:01

“ Wiosennych dziewcząt pełno
i letnich tyle ładnych,
jesienną jestem jedną,
zimowych nie ma żadnych.

O tamte zresztą mniejsza,
gdy złoto i szkarłatnie
zabarwi jesień pejzaż
na przyjście tej ostatniej...

Jesiennej dziewczyny,
odmiennej od innych,
dziewczyny z chryzantemami,
z chryzantemami.

Dziewczyny jesiennej,
dziewczyny bezcennej
i niezamiennej już na nic,
już na nic. ”

— Jeremi Przybora, "Jesienna dziewczyna"

Reposted from

cudoku via

pannakies

#
React

20:41

Dobrywieczór! on dla mnie najsłodszym życzeniem;

Nigdy, czy to przed nocą dzieli nas zapora,

Czyli mię ranna znowu przywołuje pora,

Nie żegnam się ni witam z takim zachwyceniem,

Jak w tę chwilę, wieczornym ośmielony cieniem;

Ty nawet, milczeć rada i płonić się skora,

Gdy usłyszysz życzenie dobrego wieczora,

Żywszym okiem, głośniejszym rozmawiasz westchnieniem.

Niechaj dzieńdobry wschodzi tym, co społem żyją,

Objaśniać pracę, która ich ręce jednoczy;

Dobranoc niech szczęśliwych kochanków otoczy,

Gdy z rozkoszy kielicha trosk osłodę piją;

A tym, co się kochają i swą miłość: kryją,

Dobrywieczór niech przyćmi zbyt wymowne oczy.

Adam Mickiewicz – Dobrywieczór

Reposted from

poezja via

pannakies

#
React

October 04 2017

08:46

“
***
rzeczywistość
którą oglądałem
przez brudną szybę
w poczekalni
ujrzałem
twarzą w twarz
słaby
odwróciłem się
od mojej słabości
odwróciłem się
od złudzeń
na piaskach
moich słów
ktoś nakreślił znak
ryby
i odszedł
”

— Tadeusz Różewicz

Reposted from

maruuda via

Merrry98

#
React

September 27 2017

20:23

love

#
React

September 21 2017

14:18

“
Pozostali z nas palą papierosy i piją kawę z kubków, dłonie nam się trzęsą i mamy podkrążone oczy. Poruszamy się powoli, a jedyne, co żyje w naszych oczach, to lęk.
”

— james Frey "Milion małych kawałków"

Reposted from

nirvitii via

invisibile

#
React

September 18 2017

16:14

Reposted from

vesania via

poppyseed

#
React

15:43

→ interplaygirl.blogspot.com

Reposted from

eterycznie via

poppyseed

#
React

September 01 2017

07:29

tremendousandsonorouswords:

Egon Schiele, Self-Portrait with Raised Arms (detail), 1914

Reposted from

helpmeimhungry via

fajnychnielubie

#
React

August 31 2017

20:05

“ Odkąd cię poznałam, noszę w kieszeni szminkę, to jest bardzo głupie nosić szminkę w kieszeni, gdy ty patrzysz na mnie tak poważnie, jakbyś w moich oczach widział gotycki kościół. A ja nie jestem żadną świątynią, tylko lasem i łąką — drżeniem liści, które garną się do twoich rąk. Tam z tyłu szumi potok, to jest czas, który ucieka, a ty pozwalasz mu przepływać przez palce i nie chcesz schwytać czasu. I kiedy cię żegnam, moje umalowane wargi pozostają nie tknięte, a ja i tak noszę szminkę w kieszeni, odkąd wiem, że masz bardzo piękne usta. ”

— Poświatowska

Reposted from

notallaboutbritish via

osiaka

#
React

August 11 2017

19:15

Tak się urodzić
w niedzielę wieczór.
Nie chcieć, nie poczuć, nie przeczuć.
Być jak przesyłka,
jak paczka mała.
Sama chciała, sama chciała...

Tak chodzić do szkół
wszędzie po troszku.
Myśli i nerwy mieć w proszku.
Znaleźć i zgubić,
co matka dała.
Sama chciała, sama chciała...

Tak się niemądrze
w niemądrych kochać.
Nie trwać, nie czekać, nie szlochać.
Potem zazdrościć
tej, co płakała.
Sama chciała, sama chciała...

Tak się na dobre
rozlubić w tobie.
Z żalu za tobą wypłowieć.
Być nazbyt cicha
lub nazbyt śmiała.
Sama chciała, sama chciała...

Tak nagle ustać
w niedzielę wieczór.
Nie czuć, nie poczuć, nie przeczuć.
Wśród jasnych buków
zasnąć jak skała.
Sama chciała, sama chciała...

Osiecka A.

#
React

August 06 2017

10:04

Reposted from

martinini

#
React

09:15

egon

Reposted from

uoun via

Merrry98

#
React

08:48

Sierpień

Reposted by

#
React

July 17 2017

20:47

Musi być do wyboru.

Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.

To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.

Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,

czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.

Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.

Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.

Naiwna, ale najlepiej doradzi.

Słaba, ale udźwignie.

Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.

Czyta Jaspersa i pisma kobiece.

Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.

Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.

Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,

własne pieniądze na podróż daleką i długą,

tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.

Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.

Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.

Albo go kocha, albo się uparła.

Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Wisława Szymborska, Portret kobiety

#
React

20:41

→ www.facebook.com

Wisława Szymborska

Reposted from

ciarka via

somebunny

#
React

June 18 2017

16:50

forevernoon:

The Keynote · William Chase 1915

Reposted from

sissikaiserin via

pannakies

#
React

June 09 2017

20:41

Oczyszczenie

Nie wstydźcie się łez
Nie wstydźcie się łez młodości poeci.

Zachwycajcie się księżycem
Nocą księżycową
Czystą miłością i pieniem słowika.

Nie bójcie się wniebowzięcia
Sięgajcie po gwiazdę
Porównujcie oczy do gwiazd.

Wzruszajcie się pierwiosnkiem
Pomarańczowym motylem
Wschodem i zachodem słońca.

Sypcie groch łagodnym gołębiom
Obserwujcie z uśmiechem
Psy kwiaty nosorożce i lokomotywy.

Rozmawiajcie o ideałach
Deklamujcie odę do młodości
Ufajcie obcemu przechodniowi.

Naiwni uwierzycie w piękno
Wzruszeni uwierzycie w człowieka.

Nie wstydźcie się łez
Nie wstydźcie się łez młodzi poeci.